Արգենտինական տանգո

Չնայած, որ տանգոյի ներկայիս ձևերը զարգացել են Արգենտինայում և Ուրուգվայում 19-րդ դարի կեսերին, Կուբայում և Իսպանիայում կան տանգո ոճի 18-րդ ու 19-րդ դարի ձայնագրություններ: Արգենտինայում Տանգո բառն առաջին անգամ գործածվել է 1890-ականներին:

Արգենտինական տանգոն պարողների և հադիսատեսի կողմից սիրված է իր գեղեցկության, կրքոտության, դրամատիզմի և հուզականության շնորհիվ: Պարի էությունը կյանքն է, հատկապես` տղամարդու և կնոջ միջև եղած հարաբերությունը: 

Որքան էլ արգենտինական տագոյի ծագման մասին տվյալները ստույգ չլինեն, անտարակուսելի է մի փաստ, որ դրա վրա մեծ ազդեցություն է ունեցել սևամորթ աֆրիկացիների մշակույթը: Նրանք Արգենտինա բերվեցին 1880-ական թթ: Տանգո բառն աֆրիկյան ծագում ունի, որ նշանակում է «մոտիկ տեղ»: Դա այն վայրի անվանումն էր, որտեղ աֆրիկացի ստրուկներն ու ազատ սևամորթները հավաքվում էին պարելու: Այդ ժամանակներում պարը նվագակցվում էր աֆրկյան թմբուկների ռիթմով, իսպանական և իտալական մեղեդիներով:

1920-ականներին տանգոն սկսեց Բունեոս Այրեսի մութ ծայրերից տարածվել դեպի բարձրաշխարհիկ պարատներ: Եվրոպայում այն առաջինը ներկայացվեց Փարիզում, այնուհետև Լոնդոնում, Բեռլինում ու այլ եվրոպական մայրաքաղաքներում: Ռոբերտո Ֆիրպոն սահմանեց ստանդարտ տանգոյի համար նախատեսված գործիքավորումը` երկու բանդոնեոն, երկու ջութակ, դաշնամուր, որոնց հետ կարող է օգտագործվել նաև կլարնետ, կիթառ և ֆլեյտա: 

Տանգոն լայնորեն տարածվեց 1920-30ական թթ., երբ սկսվեց պարի Ոսկե Ժամանակաշրջանը: Արգենտինան դարձավ աշխարհում երաժշտության, պոեզիայի և մշակույթի ոլորտում տասը ամենահարուստ ու նշանավոր երկրներից մեկը: 

Արգենտինան իր տանգոյի շնորհիվ միշտ հայտնի կլինի. և որքան մեծ հնարավորություն կընձեռվի մի մարդու, ում կհաջողվի այցելել Արգենտինա ու տեսնել հիասքանչ պարը իր հայրենիքում:
Տանգոյի պատմության մեջ ամենանշանավոր դեմքերից մեկը համարվում է արգենտինացի երգիչ, կոմպոզիտոր և դերասան Կարլոս Գարդելը, ով մինչ այսօր մնում է բազմաթիվ լատիամերիկացիների  կուռքը: Նրա հայտնի երգերից են`

Carlso Gardel – El dia que me quieras – Tango
Carlos Gardel ''Por una cabeza''

Astor Piazzolla - Libertango

Աղբյուր` http://www.tejastango.com/beginning_tango.html