Ինքնաթիռով, գնացքով, նավով...

Ճամփորդությունը միակ բանն է, որի վրա գումար ծախսելով՝ ավելի ես հարստանում:

Ոչ ոք ճամփորդությունից չի վերադառնում այնպիսին, ինչպիսին նախկինում էր:

Մենք այն ժամանակ ենք զգում մայրենի լեզվի քաղցրությունը, երբ այն լսում ենք օտար երկնքի տակ:

Առավոտյան անծանոթ քաղաքում արթնանալը մարդու համար հաճելի զգացողություններից մեկն է: 

Տարվա մեջ մեկ անգամ գնացեք այնտեղ, որտեղ երբևէ չեք եղել:

Եթե ուզում ես համոզվել՝ այդ մարդը քեզ դուր է գալիս, թե ոչ, ճանապարհորդիր նրա հետ:

Կյանքի վերջում մենք երկու բանի համար ենք զղջալու՝ քիչ սիրելու և քիչ ճամփորդելու:

Միակ բանկը, որը երբևէ չի կողոպտվի, մեր ճամփորդություններից ստացած հիշողությունների բանկն է:

Ճանապարհը մեզ ավելի համեստ է դարձնում, որովհետև գիտակցում ենք, թե որքան աննշան ենք:

Կյանքում ամենից հետաքրքիր ուղևորությունները կատարում է հիշողությունը:

Ճամփորդությունը սկզբում մեզ զրկում է արտահայտվելու շնորհից, իսկ հետո մեզ վերածում է պատմողի:

Աշխարհի երկրները ճանաչելը մարդկային խելքի զարդն ու սնունդն է:

Երբեք խնայողություն մի ցուցաբերեք այն ամենի հանդեպ, ինչը կրկնել չեք կարողանա:

Մենք ճամփորդում ենք, որ վերգտնենք մեզ, որպեսզի բացվեն մեր աչքերն ու սրտերը և սովորենք ինչ-որ նոր բան, որը թերթերում և դասագրքերում չեն տպագրում:

Եղեք ճանապարհորդներ, ոչ թե զբոսաշրջիկներ: Փորձեք նորություններ, ծանոթացեք նոր մարդկանց հետ և դուրս եկեք ձեր կաղապարող շրջանակներից: Այդ բանալիներով կարելի է հասկանալ այս զարմանալի աշխարհը:

Ճանապարհորդը ապրում է չորս կյանք. առաջինում նա ծրագրում է ճամփորդությունը, երկրորդում իրականացնում է այն, երրորդում վերհիշում է, իսկ չորրորդում ապրում է, ինչպես մնացյալ մահկանացուները:

Աիդա Գրիգորյան