«Մեծն Գեթսբին» ամերիկացի
գրող Ֆ. Սքոթ Ֆիցջերալդի` 1925թ. հրատարակված սիրավեպն է: Համարվում է ամերիկյան գրականության
մեջ «Ջազի դարին» բնորոշ
ստեղծագործություններից մեկը: Ժամանակաշրջանն իր անվանումը ստացել է հենց
Ֆիցջերալդի կողմից` ընդգրկելով Առաջին աշխարհամարտից ավարտից մինչև 1930-ականների Մեծ
ճգնաժամի տարիները: Վեպը
20-րդ դարում, անգլերեն լեզվով գրված Լավագույն 100 գրքերի ցուցակում,
զբաղեցրել է երկրորդ տեղը` զիջելով իռլանդացի գրող Ջ. Ջոյսի «Ուլիս»-ին:
Տրիստանի և Իզոլդայի մասին
լեգենդը համարվում է միջնադարյան Եվրոպայում տարածված ու սիրված ասպետական սիրավեպերից
մեկը: 11-13-րդ դարերում ի հայտ են գալիս այս լեգենդի գրական բազմաթիվ տարբերակներ
ու մշակումներ, որոնք քաջ ասպետների և ռոմանտիկ սիրո մասին գրող հեղինակների համար
ներշնչանքի աղբյուր են ծառայում: 1900թ. ֆրանսիացի բանասեր, միջնադարագետ Ժոզեֆ Բեդիեն
(1864-1938թթ.) ամբողջացրել է մշակումներից մնացած հատվածներն ու վերականգնել ողբերգական
սիրո այդ պատմությունը:
