«Մեհմեդը միաժամանակ բարեպաշտ է և մոլագար,
ուսյալ մարդ է և սիրում է արվեստ, նա Հուլիոս Կեսար և հռոմեացիների վարքագրությունները
կարդում է բնագրով, և այդ ամենի հետ միասին բարբարոս է և արյուն է թափում ջրի պես»:
Ստեֆան Ցվայգ, «Մարդկության աստեղային ժամերը»
Ստեֆան Ցվայգ, «Մարդկության աստեղային ժամերը»
Այսպես
է նկարագրել ավստրիացի գրողը Օսմանյան կայսրության 10-րդ սուլթան Մեհմեդ II-ին, ում
վերապահված էր «Քաղաքների թագուհու» գրավումը: Այդ իրադարձությամբ Թուրքիայի համար
ճանապարհ բացվեց դեպի արևմուտք՝ Եվրոպա, Արևելյան Եվրոպան ենթարկվեց մշակութային վերափոխումների
և վերջապես, ինչպես նշում են շատ մասնագետներ, սկզբնավորվեց միջնադարը (1453թ): Հասկանալի է, թե ինչով է պայմանավորված այն
հանգամանքը, որ ներկայումս Բալկանյան թերակղզու որոշ երկրներում գերակշռող կրոն է ոչ
թե քրիստոնեությունը, այլ իսլամը: