Երբ մարդիկ երկար ժամանակ ապրում են նույն միջավայրում, ձեռք
են բերում ընդհանուր որոշ գծեր ու հավաքական մտածողություն: Այդ առումով հետ չի մնում
նաև հայը, ով ժամանակային հոսքին զուգընթաց ստեղծում է իր ուրույն քաղաքակիրթ հասարակությունը:
Առաջին հերթին ես չեմ ընդունում արարքը մեր հանրության այն զանգվածների,
որոնք մի քանի մետաղադրամի համար նպատակահարմար են գտնում բռնել արտասահման տանող ճանապարհն
ու իրենց «փոքրիկ ներդրումն ունենալ» Հայաստանում արտագաղթի ցուցանիշի բարձրացմանը:
Հասկանալի է, որ այդ որոշումը սուբյեկտիվ այս կամ այն պատճառով է պայմանավորված, բայց
տեսնենք, թե որն է լուծումը: